" Paranoia "
- Gatunek: Dramat, Sensacyjny
- Produkcja: Francja, USA
- Reżyseria: Robert Luketic
- Scenariusz: Jason Dean Hall, Barry Levy
- Zdjęcia: David Tattersall
- Muzyka: Junkie XL
- Czas trwania: 106 minut
- Obsada: Liam Hemsworth, Amber Heard, Gary Oldman, Harrison Ford, Lucas Till, Embeth Davidtz, Julian McMahon
- W DWÓCH SŁOWACH: Dwaj potężni biznesmeni walczący ze sobą wszelkimi dostępnymi metodami. Młody wybitny inżynier, który staje się narzędziem w ich rękach. Błyskawiczna droga na szczyt, wielkie pieniądze, kobiety i zaszczyty. A jak potoczą się sprawy kiedy cały ten raj okaże się pułapką ?
- Kuba (de) Mówi :
Coś nie mam szczęścia do filmów, które zajmują równe dziesiątki w kolejności mojego oglądania... Miejsce 50. - "R.I.P.D. Agenci z Zaświatów". Miejsce 60. - "Paranoja". Za kolejne 10 filmów mocno pomyślę nad tym jaki tytuł wybrać. Ale zajmijmy się najnowszym filmem Roberta Luketica, twórcy takich hitów jak "Legalna blondynka", czy "Pan i Pani Kiler". Nie powiem, że film nie ma żadnych pozytywów i nie warto go oglądnąć, jednak zastanówcie się dwa razy jeśli zdecydujecie się wydać na niego pieniądze. Największą zaletą tej produkcji jest sama historia (na podstawie powieści Josepha Findera), która jest naprawdę świetnym materiałem na film. Szkoda, że została zamieniona w coś tak pustego i dennego.
To modelowo skonstruowana opowieść o wybujałej ambicji 27-letniego pracownika niższego szczebla wielkiej firmy telekomunikacyjnej (w tej roli wyglądający jak nafaszerowany hormonami nadczłowiek - Liam Hemsworth), który uwierzył w amerykański sen i za wszelką cenę pragnie się wybić. Niestety, zamiast upragnionej kariery, sportowego samochodu, apartamentu na ostatnim piętrze drapacza chmur z widokiem na Manhattan wpada w sidła własnej naiwności. Jego trudną sytuację finansową wykorzystuje szef przedsiębiorstwa (Gary Oldman), zmuszając go szantażem do szpiegowania konkurencyjnego przedsiębiorstwa. Co z tego wyniknie mniej więcej wiadomo, gdyż film Luketica czerpie pełnymi garściami z dramaturgii kina gatunkowego. Zamiast stopniowo wprowadzać nas w tajniki świata telefonów komórkowych, zagęszczać akcję, nakręcić dobry szpiegowski film o nowoczesnych technologiach (cóż kochamy bardziej niż nasze komórki), twórcy dają nam wypchaną frazesami o bohaterach, koszmarnie prostą, pozbawioną odrobiny finezji opowieść o dzieciaku, który wierząc w ideały, starając się być dobrym człowiekiem, spełnia marzenia. Może i to zacne, nawet szlachetne, ale film jest nudny i głupawy, a moment kiedy zaczyna się coś dziać (nie wiem kto podpisał ten film pod gatunkiem 'thriller') oglądamy na 15 minut przed końcem projekcji. Emocji nie dostarcza też romansowa strona historii, bo chemii między Hemsworthem, a mdłą Amber Heard jest tyle, co nic. Do jednego z nielicznych interesujących motywów filmu należy tytułowa paranoja. Pracując dla dwóch telefonicznych korporacji jednocześnie, bohater musi bezustannie pamiętać o wyjęciu baterii z telefonu przed tajnymi rozmowami, w pewnym momencie nawet i to nie pomaga mu w ucieczce przed podsłuchem.
Przechodząc do obsady nie można nie wspomnieć o gwiazdorskiej spółce Oldman&Ford, którą nie wiem jakim cudem (czyt. pieniądzem), udało się zatrudnić do tejże produkcji. I akurat w tym przypadku nie ma się do czego doczepić. To za starzy wyjadacze, by zagrać nie w smak dla widza. Robią swoje i robią to dobrze przez co żałujemy, że scen z ich udziałem nie było więcej. Kiedy jednak pojawiają się na ekranie, obnażony zostaje cały 'talent' reszty aktorów. Wygląda to trochę tak, jakby zostali włożeni do Disney'owskiego filmu o młodych szpiegach. Gdzie by jednak nie spojrzeć, zrobili dla tego obrazu wiele dobrego i chwała im za to. Szukając innych plusów wspomnę o muzyce i dźwięku, bo 'rzuca się w uszy' i jest dobrze zmontowana, tworząc zarysy napięcia, którego niestety nie jest nam dane zobaczyć na ekranie. Horyzont określa nam tu proste pytanie: lojalność czy pieniądze ? Reżyser sugeruje, że chodzi mu o historię straconego pokolenia idealistów, ale raczej nie pociąga go głębsza problematyka psychologiczna. Widzowie otrzymują bardzo szablonową historię o tym, że po drugiej stronie rzeki zawsze świeci jaśniej.
To modelowo skonstruowana opowieść o wybujałej ambicji 27-letniego pracownika niższego szczebla wielkiej firmy telekomunikacyjnej (w tej roli wyglądający jak nafaszerowany hormonami nadczłowiek - Liam Hemsworth), który uwierzył w amerykański sen i za wszelką cenę pragnie się wybić. Niestety, zamiast upragnionej kariery, sportowego samochodu, apartamentu na ostatnim piętrze drapacza chmur z widokiem na Manhattan wpada w sidła własnej naiwności. Jego trudną sytuację finansową wykorzystuje szef przedsiębiorstwa (Gary Oldman), zmuszając go szantażem do szpiegowania konkurencyjnego przedsiębiorstwa. Co z tego wyniknie mniej więcej wiadomo, gdyż film Luketica czerpie pełnymi garściami z dramaturgii kina gatunkowego. Zamiast stopniowo wprowadzać nas w tajniki świata telefonów komórkowych, zagęszczać akcję, nakręcić dobry szpiegowski film o nowoczesnych technologiach (cóż kochamy bardziej niż nasze komórki), twórcy dają nam wypchaną frazesami o bohaterach, koszmarnie prostą, pozbawioną odrobiny finezji opowieść o dzieciaku, który wierząc w ideały, starając się być dobrym człowiekiem, spełnia marzenia. Może i to zacne, nawet szlachetne, ale film jest nudny i głupawy, a moment kiedy zaczyna się coś dziać (nie wiem kto podpisał ten film pod gatunkiem 'thriller') oglądamy na 15 minut przed końcem projekcji. Emocji nie dostarcza też romansowa strona historii, bo chemii między Hemsworthem, a mdłą Amber Heard jest tyle, co nic. Do jednego z nielicznych interesujących motywów filmu należy tytułowa paranoja. Pracując dla dwóch telefonicznych korporacji jednocześnie, bohater musi bezustannie pamiętać o wyjęciu baterii z telefonu przed tajnymi rozmowami, w pewnym momencie nawet i to nie pomaga mu w ucieczce przed podsłuchem.
Przechodząc do obsady nie można nie wspomnieć o gwiazdorskiej spółce Oldman&Ford, którą nie wiem jakim cudem (czyt. pieniądzem), udało się zatrudnić do tejże produkcji. I akurat w tym przypadku nie ma się do czego doczepić. To za starzy wyjadacze, by zagrać nie w smak dla widza. Robią swoje i robią to dobrze przez co żałujemy, że scen z ich udziałem nie było więcej. Kiedy jednak pojawiają się na ekranie, obnażony zostaje cały 'talent' reszty aktorów. Wygląda to trochę tak, jakby zostali włożeni do Disney'owskiego filmu o młodych szpiegach. Gdzie by jednak nie spojrzeć, zrobili dla tego obrazu wiele dobrego i chwała im za to. Szukając innych plusów wspomnę o muzyce i dźwięku, bo 'rzuca się w uszy' i jest dobrze zmontowana, tworząc zarysy napięcia, którego niestety nie jest nam dane zobaczyć na ekranie. Horyzont określa nam tu proste pytanie: lojalność czy pieniądze ? Reżyser sugeruje, że chodzi mu o historię straconego pokolenia idealistów, ale raczej nie pociąga go głębsza problematyka psychologiczna. Widzowie otrzymują bardzo szablonową historię o tym, że po drugiej stronie rzeki zawsze świeci jaśniej.
FILM :
- Nie jest w oglądaniu bolesny, ale przyjemny też nie.
- Granice wiekową ma w okolicach 8-9 lat.
- Przewidywalny i szablonowy.
OCENA: 3.0 /6
K:tM - Enjoy the Movie !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz